กว่าจะนึกออก

กว่าจะนึกรหัสเข้ามาในบล็อกออกถึงกับจะต้องนั่งระลึกชาติกันนานเลย ฝึกงานผ่านมาก็เกือบปีแล้ว เทอมนี้ก็เป็นเทอมที่ 2 แล้ว เทอมนี้มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตของเรามากมายหลายอย่าง มีทั้งเรื่องที่ดีและก็เรื่องที่ไม่ดี แต่ถึงยังไงเราก็ต้องผ่านจุดนี้ไปให้ได้ มาพูดถึงเรื่องที่ไม่ดีก่อนก็แล้วกัน อย่างแรกเลยเกิดจากความด้อยประสบการณ์ของเราเองหรือพูดกันง่ายๆ ก็คือ เด็กอ่อนหัดยังขาดประสบการณ์ การที่จะทำอะไรนั้นบางทีตัวของเราเองคิดว่าสิ่งๆ นั้นถูกต้องที่สุดแล้ว แต่ว่าสิ่งนั้นก็เป็นเพียงความคิดของตัวเราเอง เราไม่ได้มองถึงสิ่งที่กระทำแล้วมีผลสะท้อนกลับมาว่ามันเป็นอย่างไรเพราะเราก็คิดว่าสิ่งๆ นั้นถูกต้องแต่กับไม่ถูกใจ แต่ก็ช่างเถอะเพราะมันผ่านมาแล้ว มาพูดถึงเรื่องดีๆ กันบาง อย่างน้อยเราก็ยังได้ทำหน้าที่ของคุณครู เป็นที่รักของเด็กบางคน เป็นคุณครูลูกอ๊อดของเด็กๆ ได้มีส่วนร่วมในชีวิตของเขาโดยการให้ประสบการณ์ เปิดโอกาสให้เขาได้พัฒนาตนเองให้เหมาะสมกับวัย ได้ช่วยเปิดโลกกว้างด้วยการส่งเสริมพัฒนาการของเขา ได้ทำให้ในแต่ละวันมีรอยยิ้มเกิดขึ้น และคำพูดที่น่ารักของเขาก็ทำให้ในการฝึกสอนของเรานั้นมีความสุขและทำให้ช่วงชีวิตและเวลาที่เราอยู่ในโลกของการเป็นคุณครูลูกอ๊อดมีความสุข ต้องขอบคุณเด็กๆ ที่ทำให้เรามีความสุข แต่ถึงยังไงเราก็ต้องมีความสุขอยู่แล้วเพราะเราเลือกที่จะทำสิ่งนี้ เลือกที่จะเป็นอย่างนี้ ถึงแม้ว่าอนาคตที่เราวางไว้ไม่ใช่อย่างนี้ก็ตาม เราก็ต้องผ่านสิ่งนี้ไปให้ได้