ความรู้สึกจากการที่ได้ไปฝึกสอนที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นมากมาย สิ่งต่างๆ ทีผ่านมาได้พูดถึงไปบ้างแล้ว และบางสิ่งบางอย่างนั้นก็ไม่สามารถพูดหรืออธิบายออกมาได้ บางสิ่งบางอย่างนั้นมีเรื่องราว และความประทับใจอยู่ในตัวเองของมันเอง ซึ่งขอเก็บความรู้สึกพวกนี้ไว้เป็นความทรงจำที่ดีๆ ดีกว่า แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่อยากจะพูด และสามารถอธิบายได้นั้นก็คือคำขอบคุณ ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตในช่วงของการได้เป็นคุณครูฝึกสอน ขอบคุณครูพี่เลี้ยง ขอบคุณพี่เลี้ยง ขอบคุณโรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย (กระจ่าง สิงหเสนี) ขอบคุณเด็กๆ ตัวน้อยๆ เจ้าหญิง เจ้าชายทุกๆ คน ถ้าไม่มีพวกหนูครูคงไม่มีประสบการณ์ และความทรงจำที่ดีๆ อย่างนี้ และบุคคลที่ต้องขอขอบคุณมากที่สุดนั้นก็คืออาจารย์จ๊ะจ๋า....ขอบคุณจริงๆ นะค่ะ่ ที่คอยช่วยเหลือและให้สิ่งดีๆ กับลูกศิษย์ทุกๆ คน สิ่งที่อาจารย์ให้พวกหนูมาหนูไม่รู้จะตอบแทนยังงัยถึงจะคุ้มค่ากับสิ่งที่อาจารย์ให้ หนูขอตอบแทนด้วยการให้สัญญาว่าถ้าวันหนึ่งหนูได้ไปเป็นครูหนูขอทำหน้าที่ของการเป็นครูให้ดีที่สุด จะเป็นทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างของเด็กๆ จะช่วยสร้างประเทศนี้ให้มั่นคงและแข็งแรง ด้วยการพัฒนาศักยภาพของเด็กๆ ปฐมวัยให้พวกเค้าเติบโตไปเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นคนที่ดีของสังคม และเป็นประชาชนที่ดีของประเทศชาติ และจะให้ความรักความเมตตากับพวกเค้าเหมือนที่อาจารย์มีให้หนู เมื่อก่อนหนูคิดว่าไม่มีคำใหนที่จะยิ่งใหญ่เท่ากับคำว่าแม่อีกแล้ว แต่มาถึงวันนี้มีอีกคำที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันเลยนั้นก็คือคำว่าครู ครูคือผู้ที่มีแต่ให้จริงๆ ขอบพระคุณจริงๆ ค่ะ อาจารย์จ๊ะจ๋า....
